تا انتها حضور...

تمام صحنه های کشتارمردم مظلوم عزه و جنون صهیونیستها را می بینم
بارهاوبارها می بینم
بغض هایم را فرو می دهم
و سعی برعمیق کردن کینه خودنسبت به دشمن دارم
مطمئن هستم این کینه به درد خواهد خورد

درد عشقی کشیده‌ام که مپرس *** زهر هجری چشیده‌ام که مپرس

گشته‌ام در جهان و آخر کار *** دلبری برگزیده‌ام که مپرس

آن چنان در هوای خاک درش *** می‌رود آب دیده‌ام که مپرس

من به گوش خود از دهانش دوش ***سخنانی شنیده‌ام که مپرس

سوی من لب چه می‌گزی که مگوی *** لب لعلی گزیده‌ام که مپرس

بی تو در کلبه گدایی خویش *** رنج‌هایی کشیده‌ام که مپرس

همچو حافظ غریب در ره عشق *** به مقامی رسیده‌ام که مپرس

سلام

با دقت بخوانید :

یَا مَنْ خَلَقَنِی وَ سَوَّانِی یَا مَنْ رَزَقَنِی وَ رَبَّانِی یَا مَنْ أَطْعَمَنِی وَ سَقَانِی یَا مَنْ قَرَّبَنِی وَ أَدْنَانِی یَا مَنْ عَصَمَنِی وَ کَفَانِی یَا مَنْ حَفِظَنِی وَ کَلانِی یَا مَنْ أَعَزَّنِی وَ أَغْنَانِی یَا مَنْ وَفَّقَنِی وَ هَدَانِی یَا مَنْ آنَسَنِی وَ آوَانِی یَا مَنْ أَمَاتَنِی وَ أَحْیَانِی 

سلام

با دقت بخوانید

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا سَتَّارُ یَا غَفَّارُ یَا قَهَّارُ یَا جَبَّارُ یَا صَبَّارُ یَا بَارُّ یَا مُخْتَارُ یَا فَتَّاحُ یَا نَفَّاحُ یَا مُرْتَاحُ 

سلام

خواهشمند است کلمات را با دقت بخوانید

یَا حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَهُ یَا طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَهُ یَا مُجِیبَ مَنْ لا مُجِیبَ لَهُ یَا شَفِیقَ مَنْ لا شَفِیقَ لَهُ یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ یَا مُغِیثَ مَنْ لا مُغِیثَ لَهُ یَا دَلِیلَ مَنْ لا دَلِیلَ لَهُ یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ یَا رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ یَا صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ 

یاعلی(ع) دستانم خالیست
بار گناهانم بر روی شانه هایم سنگینی می کند
مگر شما "پدر" تمام یتیمان نیستید؟
دست این فرزند خطاکار را بگیر
ایها الامیر...

سلام

از" میم" شروع می شوم و به " یا" ختم

شاید خودم را خلاصه کنم در اینها

یعنی:

"میم یا"

پ.ن : از "م" محمد(ص) به "ی" علی (ع)

من و داستان نا تمام "تو" که در قاب بی نهایت زندگی ام مانده ای
مرا با موسیقی سکوتت سحر کرده ای
"بی رحمِ باوفا"

سلام

مادرم: این ها چیه روی دیوار اتاقت نقاشی کرده ای؟

من: خودم را تزیین کرده ام !

مادرم: تو هم دیوانه ای

من: این اخلاق من است ، شما که خوب پسرتان را می شناسید

مادرم: مگر دیوانه ها را هم می شود شناخت؟

من : دیوانه ها مثل عاقل ها آدم های پیچیده ای نیستند می شود راحت شناختشان؛ مثل من

مادرم : اما تو خیلی پیچیده ای!

من : دیوانه هم هستم؟

مادرم : دیوانه ای پیچیده؛ شاید هم دیوانه زنجیری!

من : یعنی پسر بزرگتان دیوانه ای زنجیری است؟

مادرم: بله اما زنجیری از جنس عقل!

مادرم: توکل کن

مادرم: خدا ببین

مادرم: آنوقت می شوی یه دیوانه درست و حسابی!

مادرم : .....

پ.ن: کم کم دارم  مطمئن می شوم که مادرم "عارفی فیلسوف" هستند

برای خوشبخت بودن، فرش قرمز لازم نیست.

دفتری پر از ورق، نمره بیست، یا اسکناس های دویست، لازم نیست.

لباس زربفت، لازم نیست.

به خداقسم لازم نیست!

نیازی به فریاد حوادث نیست.

موسیقی باران، برای دلخوشی کافیست.

سلامی به پدر، نگاهی به خواهر کافیست.

برای خوشبخت بودن، آغوش گرم یک مادر کافیست.

سواری روی موج خیال، نشستن کنار یادگاریها، رفتن میان خاطره ها کافیست.

برای خوشبخت بودن، یک احساس کوچک خوشبختی کافیست...!

نیست؟!

برگرفته از : ahoora.blog.ir

سلام

به نظر شما می شود می شود آزمون ها را هم گول زد؟

نتیجه آزمون دکتر فیل مک گرا ( لینک آزمون ) :

"شما 43 امتیاز کسب کرده‌اید، بنابراین:

• دیگران به شما به چشم آدمی شاداب، سرزنده، جذاب، شوخ، عملگرا و همیشه جالب نگاه می‌کنند. کسی که همیشه در مرکز توجه قرار دارد امّا در عین حال متعادل و مبادی آداب است. شما همچنین به چشم دیگران فردی مهربان، با ملاحظه و با درک بالا به نظر می‌آیید. کسی که همیشه به آن‌ها دلداری می‌دهد و آن‌ها را کمک می‌کند.”

بسم الله الرحمن الرحیم

"وَلِلّهِ غَیْبُ  وَالأَرْضِ وَإِلَیْهِ یُرْجَعُ الأَمْرُ کُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَکَّلْ عَلَیْهِ وَمَا رَبُّکَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ" آیه آخر سوره هود

"و نهان آسمانها و زمین از آن خداست و تمام کارها به او بازگردانده مى‏شود پس او را پرستش کن و بر او توکل نماى و پروردگار تو از آنچه انجام مى‏دهید غافل نیست"

چند نکته:

 ۱_ آگاهی نامحدود و قدرت بی پایان خداوند

۲- بازگشت هر چیز به سوی اوست

۳- بنده باش

۴- توکل کن

۵- خدا از تو غافل نیست ( خودمانی این قسمت می شود که خدا مواظبت هست تو هم مواظب خودت باش )

چگونه از نماز خود لذت ببریم؟

چند وقتی بود که این سوال ذهنم را مشغول کرده بود تا رسیدم به سخنرانی ارزشمنداستاد پناهیان

از شما هم خواهشمندم قبل از (دریافت فایل در پایان این مطلب) پاسخ سوال من را بدهید:

چگونه از نماز خود لذت ببریم؟

به نقل از http://shoghevesal.blog.ir

لینک دانلود سخنرانی

http://www.snn.ir/Images/News/AtachFile/3-9-1392/FILE635208857572483599.mp3

از ازل ایل و تبارم همه عاشق بودند

سخت دل‌بسته‌ی این ایل و تبارم چه کنم؟

امروز هیچ وقت یادم نمی رود

1393/04/14

مصادف با 7 رمضان 1435

خودم را آماده می کنم

با دست خالی ، در خیالم هست که فقط یک چیز را برایت بیاورم

می دانم آن روز بین من و تو هیچ چیز نیست جز ترازو

یک کفه ترازو من هستم و در کفه دیگر باز خودم

تو سمت کفه راست ترازو ایستاده ای و من احتمالا سمت چپ

دستانم خالیست

خالی

من فقط تو را دارم

که سمت راست ایستاده ای!

ترازوی اعمالم به سمت توست ای بی نهایت...

مرحوم حاج اسماعیل دولابی: 
دستگاه خداوند از دستگاه حضرت یوســف(ع)کمتر نیســت . یکی از هم زندانی های یوسف خوابی را جعل کرد و تعبیرش را از یوسف پرسید. وقتی یوسف تعبیر کرد آن زندانی گفت دروغ گفتم و خواب را از خودم ساخته بودم! یوسف(ع) گفت : قضی الامر . یعنی کار از کار گذشــــت و آن چه گفتم واقع خواهد شــد.
ما هم چند بار دروغی به خــــدا گفتیم دوستـــــت داریم . بعد که ابتلائات و تبعات دوستی ظاهر شد گفتیم خدایــا دروغ گفتیم.خداوند فرمود: قضی الامر.یعنی کار از کار گذشـــــت و به جمع دوستـــان ما ملحق شدی.
خدایـــــــــــا دوســـــتت دارم به همین سادگی...
من و دوستانم را در مهمانیت بپذیر .

پ.ن: ممنون از همسفر مکه و مدینه( مهرداد عزیز) برای این مطلب

توصیه های حاج اسماعیل دولابی در ماه مبارک رمضان...

«شب‌های ماه رمضان است، اغلب شما جوان هستید.

وضو بگیرید.

نماز بخوانید.

کم حرف بزنید.

کم قصه بگویید.

این چیزهایی که در تلویزیون نشان می‌دهند برای تفریح است یا برای بچه‌ها. شما که روزه دارید کمتر این و آن را گوش دهید. کمی به کارهایتان برسید.

نیم ساعت یا یک ساعت بعد از نماز در سجاده بنشینید و خدا را یاد کنید.

افطار که کردید، بدنتان که آرام گرفت، به دعایی، به ثنایی یک دقیقه خدا را یاد کنید.

با خودتان خلوت کنید.

به قرآن نگاه کنید.

یا اینکه اصلا ساکت بنشینید.

این خیلی قیمتی است. آدم افطار حقیقی را با خدا می‌کند. افطار حقیقی که خوردن نیست. ابعث حیا، آن افطار است.

برگرفته شده از zareh.blog.ir

سلام

کلامی بسیار بسیار عارفانه از حضرت آیت الله جواد آملی(به نقل از tabnak.ir):

سلام

بر سر سفره ی من

همه از بوی تو ، عطر

همه از عطر تو ، طرح

همه از طرح  تو ، نقش

همه از نقش تو ، نام

می نوشم همه از چشم تو، آب

می خورم همه از فکر تو ، حرف

بر سر سفره ی من هست خدا

خدایی از جنس تو ، من

************

پ.ن: شاعر نبودم، نیستم، اما شاید بشوم...

آیا دیگر وقت آن نرسیده است که

" باور" کنیم

" خدا" در این نزدیکی است.

سلام

امروز زیاد حالم خوب نیست

هزار کار انجام نشده دارم

و هزار کار نیمه تمام

هرکار نیمه تمامی که انجام می شود

یه کار تمام نشده دیگر شروع می شود

و این چرخه نا تمام ادامه دارد

*********************

دلم "باران" می خواهد

خدایا

"من" را دریاب...