بهانه ای از فاضلِ جان
شنبه, ۱ شهریور ۱۳۹۳، ۱۰:۴۰ ق.ظ
بهانه
از
باغ میبرند چراغانیات کنند**تا کاج جشنهای
زمستانیات کنند
پوشاندهاند «صبح» تو را «ابرهای تار»**تنها به این بهانه که بارانیات کنند
یوسف! به این رها شدن از چاه دل مبند**این بار میبرند که زندانیات کنند
ای گل گمان مکن به شب جشن میروی**شاید به خاک مردهای ارزانیات کنند
یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست**از نقطهای بترس که شیطانیات کنند
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست**گاهی
بهانهای است که قربانیات کنند
فاضل نظری
۹۳/۰۶/۰۱
جوابیه شعر از سعید ساجدی رشوانلویی است. این هم از آدرس وبلاگش:
www.s-sajedi.mihanblog.com