تا انتها حضور...

ینی لایک به اون جمله ی تو پرانتز پ.ن 3 !!! :)))))))

شرمنده... من اشتباه کردم... فراموشش کنین... من اصن دیگه هیچی نمی گم...!

اولا فک کنم منظورتون "باشد" بود، نه "هستند" ... خط دوم منظورمه...

ثانیا از شما تعجب می کنم... ینی عشق واقعی اینه که هیچ کس توش نفرین نشه؟! این جمله تون (هرچند قطعا منظورتون این نبود) به شدت منو یاد این غرب زده ها انداخت که تبری رو قبول ندارن... نفرت از دشمنان خدا رو قبول ندارن... "مرگ بر"ها رو قبول ندارن... این آدمای سطحی نگری که در هر گروه و انجمن و NGO ای که اسم صلح و عشق و دوستی و انسانیت و اینجور مفاهیم استحاله شده، تو عنوانش هست، عضو می شن و دائم تو همایش ها شرکت می کنن و نمایشگاه می زنن و مقاله می دن و معتقدن باید "همه" رو دوس داشت... باید به "همه" احترام گذاشت... باید به "همه" محبت کرد...  اعتقادات "همه" محترمه... حالا این "همه" می خواد شارون باشه یا بوش؛ می خواد نتانیاهو باشه یا اوباما؛ می خواد مرکل باشه یا سارکوزی؛ می خواد ملک عبدالله باشه یا آل خلیفه...

اینجور آدما "زیارت عاشورا" رو هم قبول ندارن... چرا که توش لعن داره به بعضی ها...!!

(بماند که اینجور آدما بزرگان و علما و رهبرای این نظام رو جزء اون "همه" به حساب نمیارن!!)

می دونم منظورتون از جمله ای که در مورد آهنگ های رضا صادقی گفتین، ربطی به این موضوع نداشتا... ولی  منو یاد این تفکرات بعضی ها انداخت... گفتم بگم که حرف تو دلم نمونه! :) وگرنه من نه تو کار موسیقی ام نه حوصله ی آهنگ های رضاصادقی رو دارم...

(ببخشید بابت پرحرفی)