سلام
وقتی با فردی زندگی کنی که به این درک از تنهایی و ازدواج رسیده باشه یه جورایی تنها نیستی
بلکه می شویم دو تنها!!!!
که خودش نوعی همراه بودن هست
پ.ن : می دونید چیه؟
اگر یه نفر را پیدا کنی که درکش از تنهایی هایی و عشق بین آدم ها همین باشه که در متن هست، احتمال می دهم [چون تجربه اش را در این بعد از زندگی نداشتم] که عشقش و تنهاییش من را به خدا نزدیک نزدیک کنه چون معادله ی اون عشق و اون تنهایی بر اساس "خدا" نوشته شده است و ....